(wykonać szybko)

См. также в других словарях:

• trzy — + ż. rzecz.; trzej, trzech, m. os.; DMs. trzech, C. trzem, B. m. os. trzech, ż. rzecz. trzy, N. trzema 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 3» Trzech chłopców, mężczyzn idzie, szło. Trzej chłopcy, mężczyźni idą, szli. Matka z trzema córkami.… …   Słownik języka polskiego

• droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego

• droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do …   Słownik frazeologiczny

• raz — m IV, D. u, Ms. razzie 1. lm D. ów dziś zwykle w lm «uderzenia, ciosy; cięcia, ukłucia, sztychy» Bolesne, dotkliwe, mocne, okrutne razy. Razy rózgi, bata, topora, miecza. Odpierać razy. Zadawać razy. Okładać kogoś razami. Zasłaniać, chronić kogoś …   Słownik języka polskiego

• zatrzepotać — dk IX, zatrzepotaćoczę (zatrzepotaćocę), zatrzepotaćoczesz (zatrzepotaćocesz), zatrzepotaćocz, zatrzepotaćał 1. «poruszyć czymś szybko, raz po raz, często wywołując tym ruchem szelest, szmer, łopot; zamachać, pomachać» Zatrzepotać chorągiewką.… …   Słownik języka polskiego

• głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

• nadążyć — dk VIb, nadążyćżę, nadążyćżysz, nadążyćdąż, nadążyćżył nadążać ndk I, nadążyćam, nadążyćasz, nadążyćają, nadążyćaj, nadążyćał 1. «nie zostać w tyle za kimś, dotrzymać komuś kroku» Szedł tak szybko, że nie mogłem nadążyć. przen. Nie mógł nadążyć… …   Słownik języka polskiego

• nakreślić — dk VIa, nakreślićlę, nakreślićlisz, nakreślićkreśl, nakreślićlił, nakreślićlony rzad. nakreślać ndk I, nakreślićam, nakreślićasz, nakreślićają, nakreślićaj, nakreślićał, nakreślićany 1. «przedstawić coś za pomocą kresek, linii; narysować»… …   Słownik języka polskiego

• nakręcić — dk VIa, nakręcićcę, nakręcićcisz, nakręcićkręć, nakręcićcił, nakręcićcony nakręcać ndk I, nakręcićam, nakręcićasz, nakręcićają, nakręcićaj, nakręcićał, nakręcićany 1. «kręcąc wprawić w ruch, za pomocą kręcenia (naciągania sprężyny) uczynić jakiś… …   Słownik języka polskiego

• opatrzyć — dk VIb, opatrzyćrzę, opatrzyćrzysz, opatrz, opatrzyćrzył, opatrzyćrzony opatrywać ndk VIIIa, opatrzyćruję, opatrzyćrujesz, opatrzyćruj, opatrzyćywał, opatrzyćywany 1. «wykonać zabiegi potrzebne do tego, żeby zapewnić czemuś dobre funkcjonowanie;… …   Słownik języka polskiego

• podskoczyć — dk VIb, podskoczyćczę, podskoczyćczysz, podskoczyćskocz, podskoczyćczył podskakiwać ndk VIIIb, podskoczyćkuję, podskoczyćkujesz, podskoczyćkuj, podskoczyćiwał 1. «wykonać skok w górę, podskok; skacząc unieść się w górę; zerwać się z miejsca… …   Słownik języka polskiego